Bazı çocuklar büyük bir hevesle yemeklerini yerken bazılarında her türlü yardımımız işe yaramayabiliyor. Çocuğu iştahlı ya da iştahsız yapan faktörlerin başında, onların iç dünyalarında yaşadıkları etkilenmeler büyük önem taşıyor. Çocuğun bilinçaltına yerleşmiş bir endişe, üzüntü, nefret veya kıskançlık gibi bir duygu onun iştahını kesmeye yetiyor.

Bu nedenle iştahsız bir çocuk için öncelikle organik bir rahatsızlığının olup olmadığı araştırılırken diğer yandan ruhsal çatışmalarının olup olmadığı, duygusal bir sorunun bulunup bulunmadığının da araştırılması gerekiyor. Bu psikolojik etkilerin yanı sıra özellikle yaz aylarında sıcaklara bağlı olarak iştahsızlık problemi artıyor.

Bazen iştahsızlığın altında, çocuğun yemek yeme karşısında yaşadığı zorlamalar ve baskılar geliyor. Bu müdahaleler nedeniyle çocuk yeme isteğinden uzaklaşıyor. Her çocuğun kendine özgü yemek yeme kapasitesi olduğundan daha fazlasını yiyemeyeceğini aklınızdan çıkarmayın. Çocuğun yemesi konusunda ısrarcı olunduğunda çocuk kendisine fazla gelen gıdayı çıkartır. Onun bu özelliğini sakın hafife almayın, yoksa ciddi kusmalarla baş etmek zorunda kalırsınız. Kusmayı bir davranış olarak pekiştirebilir ve yemeğin adı geçtiğinde dahi öğürmeye ve kusmaya başlayabilir.

Yemek zamanından önce çocuğa verilen şekerlemeler, çikolatalar, cips vb. abur cubur gıdalar da iştahı engeller. Bu nedenle çocuğunuz acıktığında yemek zamanını fazla bekletmeden ona yemeğini verin. Arada aperatiflerle zaman kazanıp, acıkan çocuğa ısrarla yemek zamanını bekletmek onun iştahının kaçmasının en büyük nedeni olabilir.

Çocuğun sofrada oyalanması ve yemeğini ağır yemesi karşısında tepki göstermeyin. Aksine onunla konuşarak, hikâyeler anlatarak yemek yemesini zevkli hale getirmeye çalışın. Yemek sırasında rahatsız edici durum ve konuşmalardan kesinlikle kaçının. (15 Haziran 2006)

Çocuğa değişik alternatifler sunmanın yanında alınması gereken gıdaları süsleyerek göze daha hoş hale getirmek, çeşitlendirmek onların istemedikleri gıdalara karşı da olumlu davranmalarına yardımcı olur. Çocuğun tabağına yiyebileceği kadar yemek koymak, bazen de azar azar yemek koyarak tabaktaki yemeğin her bitişinde çocuğu takdir etmek onun yemek yeme davranışının düzeltilmesine yardımcı olur.

Çocukların iştahlı olmalarını sağlamada çok önemli bir yol da onların açık havada zaman geçirmelerini sağlamaktır. Temiz hava ve dışarıda yapılan gezinti ya da oyun çocukların iştahının artırılmasına yardımcı olur. Yenidoğan dönemi haricinde her çocuğun günde en az 30 dakika açık havaya çıkarılmasını günlük pratiğimizde öneriyoruz. Ancak ciddi hava muhalefeti olduğunda bu uygulamaya ara verilebilir diye düşünüyoruz.


Havaların ısınmaya başlamasıyla bol terleme ile sıvı kaybı olacağından birkaç önemli noktaya değinmek istiyoruz:

1- Dışarı çıkarken yanınıza çocuğunuz için bir içecek almayı unutmayın.

2- Bir tutam tuz hem yemeğe tat verir; hem de terleme ile vücudun kaybettiği tuzun yerini tutar. Fakat tuzun miktarına dikkat edin. Aksi halde susuzluğunu ve yanma hissini artıracağını aklınızdan çıkarmayın.

3- Taze meyve ara atıştırmaları için mükemmel bir seçenek olabilir.

4- Ilık bir içecek (örneğin meyve çayları), boğucu, sıcak bir gecede uyku getirmeye yardımcı olabilir.

5- Kıyafet konusunda olabildiğince az ve ince kıyafetler giydirmelisiniz. Kendiniz nasıl giyiniyorsanız aynı şekilde veya en fazla bir kat fazla olabilir diye düşünüyoruz…(22 Haziran 2006)