Dört yaş ve üzeri çocuklarda, kaka kaçırma, değişik sebeplerle ortaya çıkabilmektedir. Yeterli tuvalet eğitimi verilmemesi ya da bu eğitime yeterli cevap alınamaması şeklinde olabilir. Birinci durumda bağırsak kontrolü hiç kazanılamamıştır. İkinci durunda ise ruhsal bir bozukluğa bağlı olarak, fizyolojik bağırsak kontrolü normal olmasına rağmen uygun yerlere dışkılamayla ilgili kurallara karşı isteksizlik, direnç ve başarısızlık vardır. Fizyolojik olarak kakayı tutamamanın sonucu ortaya çıkan durumda ise bağırsak içeriğinin birikmesine bağlı olarak kaçırma ve uygunsuz yerlere dışkılama görülebilir. Bu ebeveyn-çocuk arasındaki tuvalet eğitimi çatışmasından ya da ağrılı dışkılama nedeniyle kakanın tutulmasından kaynaklanabilir.

Kaka kaçırma sebeplerini 4 başlık altında değerlendirebiliriz:


1- Fizyolojik etkenler:
Kontrol bozuklukları, sıvı ya da yarı sıvı durumundaki dışkının kaçırılmasına yol açan kabızlık, tuvalet eğitiminin verilmemesi veya tamamlanmaması. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite nedeniyle tuvalet alışkanlığının gelişmemiş olması ve depresyon sayılabilir.


2- İlişkisel etkenler:
Ebeveynden kaynaklananlar:

Babanın uzaklığı, annenin aşırı koruyucu ve baskıcı özellikleri. Özellikle annenin tuvalet eğitimindeki ya aşırı katı tutumu ya da aşırı gevşek ve aldırmaz tutumu örnek verilebilir.

Çocuktan kaynaklananlar:

Çeşitli gelişme gerilikleri, tuvalet ve tuvalete gitme ile ilgili mantık dışı fantezi ve korkular ile çocuğun genel olarak inatçı tutumu.


3- Çevresel etkenler:
Aile içi bozuk etkileşim, anne-çocuk ilişkilerindeki bozukluklar ve aile dışı diğer çevresel etkenler sayılabilir. Aile dışı çevresel etkenlerden ise çocuğun ya da ona bakım veren kişinin önemli hastalıkları, çocuğun stres olarak algılayabileceği önemli değişiklikler ile çocuk ve aileyi etkileyen önemli hayat olayları sayılabilir.


4- Organik sebepler:
Dışa atım dinamiklerindeki bozukluklar sayılmaktadır. Bu başlık altında, anal bölge darlıkları, kas hastalığı, anal çatlaklar, doğuştan bağırsak problemleri, bağırsak enfeksiyonları sayılabilir.

Dışkı kaçırma problemi olan çocuklarda bozukluğa bağlı sosyal etkinliklerden kaçınma, özgüvende azalma gibi problemlerin yanı sıra, bulaştırdıkları çamaşırlarını saklama gibi davranışlar da gelişebilmektedir. Mutlaka önemsenmesi ve uygun şekilde tıbbi ve psikolojik destek alınması gerekmektedir. Çocukların çoğu çeşitli tedavi girişimlerine cevap verirler. Ailedeki problemlerin ya da gerginliklerin giderilmesi bile belirtilerde bir miktar azalmaya sebep olmaktadır. (10 Şubat 2008)