Kötü olan çoktur; fakat bazıları daha kötüdür. Hadis-i şerifte bildirilen birkaçı şöyledir:
(İnsanların en kötüsü, zararından kurtulmak için yanına yaklaşılmayandır.) [Buhari]

(İnsanların en kötüsü, ömrü uzun, ameli kötü olandır.) [Tirmizi]

(İnsanların en kötüsü, ikiyüzlü olandır.) [Buhari]

(İnsanların en kötüsü, tez kızan, geç yatışandır.) [Tirmizi]

(İnsanların en kötüsü, insanlara zarar veren, onları incitendir.) [İslam Ahlakı]

(İnsanların en kötüsü, kötü âlimlerdir.) [Bezzar]

(İnsanların en kötüsü, imkânı varken, çoluk çocuğunun rızkını kısandır.) [Taberani]

(Ahmaklığın en kötüsü, Müslümanlığı bırakıp, başka dine meyletmektir.) [Deylemi]

(İşlerin en kötüsü bid’attir.) [Buhari, Müslim, Nesai]

(Yaratıkların en kötüsü, bid’at ehlidir.) [Ebu Nuaym]

(En kötü hastalık, cimriliktir.) [Dare Kutni]

(En kötü yemek, zenginlerin davet edilip, fakirlerin çağırılmadığı ziyafettir.) [Buhari]

(En kötü hırsız, namazından çalandır. Rükû ve secdeden çalar. [Taberani]

(En kötü pişmanlık, Kıyamet günü duyulan pişmanlıktır.) [Beyheki]

(En kötü ihtiyar, gaflet ve nefse uymakta gençlere benzemeye çalışandır.) [Taberani]

(En kötü vasıf, cimrilik ve aşırı korkaklıktır.) [Buhari]