İşte ailelerin ikileme düştüğü ve hangi çözümün doğru olup olmadığına karar veremedikleri bir konu; çocuğumla yatağımı paylaşarak beraber mi uyumalıyım yoksa onun kendi yatağında yalnız uyumasını mı sağlamalıyım? Burada size bir çözüm önermeyeceğim. Yapmak istediğim, her iki yolun da olumlu ve olumsuz yanlarını sizlere anlatmak.

Hemen hemen her yeni bebek sahibi olan ailenin, uyurken bebeğimize bir şey olur mu veya biz uyurken uyanır ve ağlarsa onu duyamazsak şeklinde korkuları vardır. Onun için yeni doğanların beşikleri ebeveyn odasına alınır. Bu hem annenin gece uyanıp bebeğinin isteklerine cevap vermesini kolaylaştırır hem de o duyulan korkuları azaltır. Tabii gün geçtikçe gece uyanmaları bir düzene girmiş ve o ilk günlerdeki korkular artık geçmiştir. Bu yüzden bebek artık onun için hazırlanan odasına taşınır.

Ancak anne ve baba kokusuyla uyumaya alışan bebeğiniz elbette yalnız başına bir odada uyumaktan hoşlanmayacaktır ve ağlayacaktır. Anne-baba olarak ikileme düşeceksiniz; ya bebeğinizi uyuması için odada ağlar halde bırakacak-içiniz parçalanarak veya alıp yatağınıza götüreceksiniz. Tabii ki bizim gibi şefkatli bir toplum elbette ikinci çözümü tercih edecektir.

Araştırmalara göre iki çözüme de olumlu bakan bilim adamları var. Bunlardan ilk çözümü tercih edenlerin sebebi çocuk ve annenin beraber uyumasının sadece insanlara özgü olmadığı, yani bunun doğal bir yol olduğudur. Öbür taraftan diğer bilim adamları ise beraber yatmaktan kaynaklanan bebek ölümlerine dikkati çekmekteler. Buna göre ebeveyn yatağında yatmaktan dolayı her yıl iki yaşın altında 64 bebek kaybı yaşanıyor. (16 Aralık 2004)


Bebeğinizi ne zaman sizinle yatmaktan vazgeçirmeniz gerekiyor?
6 aylıktan itibaren odasını ayırabileceğiniz gibi, genellikle tavsiye edilen sınır 2-3 yaş aralığı. Bu sırada karşılaşacağınız sorunların başında çocuğunuzun bunu istememesi geliyor. Ancak sonsuza kadar onunla beraber uyuyamayacağınızı ve onun kendine ait bir yatağının ve odasının olduğunu ona anlatmalısınız.


İlk önceleri olaylar şöyle gelişir:
Siz onu yatması için odasına götürürsünüz “iyi geceler” der ve odadan çıkarsınız. Aradan geçen çok kısa bir süre sonra çocuğunuz ağlamaya başlar ve korktuğunu söyler. Siz de dayanamayıp onunla kalır ve beraber uyursunuz. Ancak bu şekilde yaparak onu asla yalnız uyumaya alıştıramazsınız. Bu durumda yapacağınız şey çocuğunuz ağladığında onun yanına gitmek ve ona sizin onun yanında olduğunuzu, hemen içerideki odada kaldığınızı ve ihtiyacı olduğu anda hemen gelebileceğinizi söyleyin. Tekrar “iyi geceler” dileyin ve odadan çıkın. Bir daha ağlarsa tekrar aynı yolu deneyin ki sizin onu yalnız bırakmadığınızı anlasın. Bu şekilde başlangıçta biraz yorulmakla birlikte, yeni düzene zaman içinde alışacaktır.

Ne yapmalı?

Bu arada gece yatmadan önce ona, masallar okuyarak yardımcı olabilirsiniz. Tabii okuyacağınız kitap ya da anlatacağınız masalı seçerken çocuğunuzun ilgisi doğrultusunda hareket etmeniz iyi olacaktır. Sevdiği masalları dinlemek onun hoşuna gidecektir. Eğer yaşı küçük ise resimli kitapları seçmek ve okurken görmesini sağlamak onun ilgisini arttırır. Ayrıca yaşına göre kitabın uzunluğunu da ayarlamalısınız. 4-5 yaşındaki bir çocuğa 15 dakikalık bir masal kitabı uzun gelecek ve dikkati dağılacaktır. Eğer çocuğunuz kitap okunmasından sıkıldıysa ondan size sevdiği bir masalı anlatmasını isteyebilirsiniz. Unutmayın çocuklar bildikleri şeyleri büyüklere göstermeyi ve övgü almayı severler.

Diğer güzel bir yol da ona öykü kasetleri dinletebilirsiniz. Tabii sesinin düşük olması ve ışıkların kapalı veya loş olması uyku ortamını hazırlayacaktır. (23 Aralık 2004)