Ana Sayfa Yap   |   Favorilere Ekle   |   
Arama:
Hikmetli Sözler  >  Yük çekmeli  
 
Yazıcı için   Yazı boyutunu büyütmek için     
Yük çekmeli

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Ehl-i sünnet âlimlerinin, Silsile-i aliyye büyüklerinin yaptığı hizmetleri anlayabilmek için, onları iyi tanımak gerekir. O zatlardan biri buyuruyor ki:
Eğer döktüğümüz gözyaşlarını kovalara akıtsaydık, birkaç kovayı doldururdu. Bir idealin, bir davanın, tayinle, parayla, meslekle, diplomayla, hiç alakası yoktur. Yani belli bir noktaya gelmek, ne kabiliyetle, ne bilgiyle, ne de mal ve mülkle olur. Zaten bunların hepsi emanettir, bizim hiçbir şeyimiz yok. Peki, neyimiz olmalı? Bir gönül yarası olmalı, bir acı çekmeli. İşte acı çeken, yük çekmeyi bilen, başarılı olur. Acıyı başkasına çektiren ise, bir gün silinir gider.

Yine onlardan biri buyuruyor ki:
Çektiğim acı dayanılmaz hâle gelince, abdest alıp, iki rekât namaz kıldım. Ellerimi açtım, ağlayarak, (Allah’ım, artık bıçak kemiğe dayandı, dayanamıyorum. Ben bu işi götüremeyeceğimi anladım, fakat benim yüzümden başkaları sıkıntı çekmesin. Beni yoktan yaratan, bu canı veren sensin. Hakkımda hayırlı olanı sen daha iyi bilirsin, ölmem hayırlısıysa canımı al!) diye yalvardım. İşte bu, dibe vurma noktası oldu. O günden sonra hizmetlerimizde müthiş ilerleme görüldü.

Büyük zatlar, parayı pulu, malı mülkü sevmezler. Onlar hep vermeyi severler, milletin duasına talip olurlar. Büyüklerimizin yüreğinde yanan ateş, maddî ve manevî her yönden insanlara faydalı olmaktır.

Resulullah efendimiz, vermeyi çok severdi. Kendisinden bir şey istendiği zaman, varsa mutlaka verirdi. Eğer yoksa susardı, cevap vermezdi. Yani yok demezdi. Verecek bir şey yoksa güler yüz gösterirdi. (Güler yüz göstermek, sadakadır. Herkesi malla memnun edemezsiniz. Güler yüz ve tatlı dille, güzel ahlâkla memnun etmeye çalışınız!) buyururdu.

Din büyüklerimiz hep güler yüzlüdür, ama gülmeleri yapmacık değildir. Onların gülmesi de, ağlaması da içtendir. Yapmacık hareketler, ihlâsla bağdaşamaz. İhlâslı Müslüman, yapmacık hareketi olmayan, gönlünden, hatırından ne geçiyorsa, aynısını söyleyen insandır. Yani olduğu gibi görünen kişidir.

İmam-ı Gazali hazretleri vefat etmeden önce, son bir nasihat isteyen talebelerine, üç defa, (İhlâs, ihlâs, ihlâs) diye tekrar etmiş. İhlâs, Allah’a ve kullarına karşı samimiyet demektir. İhlâsta ikiyüzlülük, münafıklık yoktur. İhlâsta insanların dinini kullanarak menfaat temin etmek yoktur. İhlâsta almak yoktur, daima vermek vardır. İşte ihlâs budur!

Hakkı bâtıldan ayırmak

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Eskiden, Peygamber efendimize tam tâbi olan, Onun sünnetine tam uyan mürşid-i kâmil denilen büyük zatlar vardı. Bu zatlar, her hâliyle, her sözüyle İslamiyet’i temsil ederlerdi. Onlardan birine giden, hiçbir şey bilmese bile, onun hâline, yaşayışına, oturup kalkmasına, sözlerine bakar, Müslümanlığı öğrenirdi. Onların abdest almaları, namaz kılmaları, oturuşları, hareketleri sünnete tam uygundu. Onlar gibi yapan İslâmiyet’e uymuş olurdu. Şimdi böyle imkânlar neredeyse kalmadığına göre yapılacak iş, onların hayatlarını öğrenmek, onların Allahü teâlânın sevgili kulu olduğuna inanmaktır. Bu da büyük bir meziyet, büyük bir keramettir.

Silsile-i aliyye büyüklerinden Abdülhâlık Goncdüvani hazretleri, oğluna yazdığı vasiyette buyurdu ki:

Oğlum, bu yolun büyükleri çok kıymetlidir. Bu büyük zatlar çok müstesnadır. Bunlar çok azdır, çok nadir gelir. Bunları bulmak, görmek, tanımak çok zor ele geçer. Eğer, böyle bir zatı ele geçirirsen, çok büyük saadet, çok büyük nimettir. Böyle yaşayan bir zat bulamasan bile, büyük bir zatı tanıyan ve seven, onların kitaplarını okuyan birini bulursan, hemen onun eline ayağına kapan, onun elini değil, ayağını öp! Sakın ondan ayrılma! O, senin için en büyük saadet ve kurtuluş vesilesidir. Çünkü o kıymetli zata muhabbet besleyen, ona inanan, ona tâbi olan kişi, hakla bâtılı ayırmıştır. Yani neyin imana zarar verdiğini, neyin vermeyeceğini, Allahü teâlânın neden razı olduğunu, neden razı olmadığını, imanın ve küfrün ne olduğunu ayırır. Bu büyükler, hakkı bâtıldan tam ayırırlar. Onları sevip tanıyanlar, onların yolunda olanlar da böyledir.

Hakkı bâtıldan ayırmak zor iştir. Peygamber efendimiz, (Allahümme erinel hakka hakkan ve erinel bâtıla bâtılan) diye dua ederdi. (Yâ Rabbi, hakkı hak olarak gösterip, ona uymayı; bâtılı bâtıl olarak gösterip, ondan kaçınmayı bana nasip eyle!) demektir.

Âhirette en kötü, en bedbaht insan, bâtıla hak diye sarılandır, ama orada eyvah demesinin bir faydası olmaz. O halde dünyada büyük zatların yolundan ayrılmamalı, kurda kuşa yem olmamalıdır.

İşte Peygamber efendimize tam tâbi olan, İmam-ı Rabbani hazretleri gibi büyüklerin en büyük hususiyetleri, hakla bâtılı ayırmış olmalarıdır. Onun için, bu büyüklere tâbi olan, hakkı, bâtılı bilir, kâfir olmaz, imansız ölmez. Günahkâr olabilir, ama imansız olmaz, imanını kurtarır. Bu da bir insana yeter.

Küfürden kurtulmak, insanın kendi başına yapacağı iş değildir. Bir himmet, bir dua olmazsa çok zordur. Onların yolunda olan himmete kavuşur.

 
Geridön
 





Dünya Namaz Vakitleri


Türkiye Takvimi


Sitemizdeki bilgiler, bütün insanların istifadesi için hazırlanmıştır.
Orjinaline sadık kalmak şartıyla, izin almaya gerek kalmadan, herkes istediği gibi alıp istifade edebilir.