Yaz ayları gelip sıcaklar bastırınca, özellikle kırsal kesimlerde yeni bir tehlike baş gösteriyor; yılan sokması...

Yılan zehiri, çok çabuk ve şiddetli tesir gösteren zehirlerdendir. Ancak, bu zehirler ağızdan alındıkları zaman fazla tesirleri olmaz.

Zehirli yılanların çoğu büyük başlıdır. Bazılarının başları da üç köşelidir. Uzun, kıvrık dilleri ve çatallı dişleri vardır. Soktukları zaman; dişlerinin dibinde bulunan bezden salgıladıkları zehiri, dişin içindeki kanal vasıtasıyla, soktuğu yere akıtırlar. Orada; ağrı, şişme, kızarma görülür, bazı kesimlerde de, yılan zehirinin çeşidine göre, kusma, baygınlık, titreme, nefes darlığı, uyuklama veya kısmi felç görülebilir.

Yılan sokan kimseye; zehir bütün vücuda yayılmadan önce, aşağıdaki işlemi yapmak gerekir:

Sokulan yer kol veya bacakta ise; yaranın üst tarafına sıkı bir bağ yapılır. Sonra sterilize edilmiş veya ateşte kızdırılmış bıçak, çakı veya jiletle yara kanatılır. Arkasından, ağzın etrafına ve dudaklara zeytinyağı sürülür. Sokulan yer emilip, tükürülür. Aynı işlem 5-10 kere tekrarlanır.

Müteakiben aşağıdaki reçetelerden biri veya birkaçı uygulanır. Ancak, zehirlenme belirtileri varsa, vakit kaybetmeden mutlaka hastaneye götürmek gerekir:

- 3 diş sarmısak yenir. Sonra, iyice ezilmiş 2 diş sarmısak, birkaç damla zeytinyağı ile karıştırılarak yılanın soktuğu yere sürülür.

- 1 kahve fincanı kendir tohumu, toz haline gelinceye kadar dövülür. Üzerine, 1 kahve fincanı su konur. Bulamaç haline getirildikten sonra, sokulan yere sarılır.

- 1 adet turuncun suyu sıkılıp, sokulan yere dökülür.

- 1 çorba kaşığı sığıryağı eritildikten sonra içilir. Zehirin etkisini kaybetmesine yardımcı olur.

- 1 avuç sinirli yaprakotu bol su ile yıkandıktan sonra, ince ince doğranıp, yılanın soktuğu yere
sarılır.

- 6 bardak suya; 1 avuç dişbudak yaprağı konur. Haşlandıktan sonra süzülüp, 1 çay bardağı içilir. Yapraklar da yılanın soktuğu yere sarılır.

- 2 tutam dulavratotu, iyice ezildikten sonra, yılanın soktuğu yere sarılır. (11 Temmuz 1999)