Bebeklerimize dikkat edersek, zaman zaman büyük bir keyifle hatta yer, yutarcasına parmaklarını sonuna kadar ağzına sokup emdiklerini görürüz. İlk düşündüğümüz şey bebeğimizin çok acıktığı olur. Aslında doğrudur bebek çok acıkmıştır ama parmak emmenin bebekler için çok farklı anlamları da vardır.

Başparmağını ağzına alıp mutlu mutlu bakan bebeklere rastlamamak mümkün değildir. Bütün bebekler, doğuştan gelen bir refleksle, beslenme ihtiyaçlarını karşılamak için ağızlarına gelen her şeyi emerler. Daha çok meme ve biberon emmeyi severler ama zorda kaldıklarında emzik de kullanırlar. Bu arada sakinleşmek için parmaklarını emen bebekler de vardır.

Birkaç kez emdikten sonra bebek bunu kolayca alışkanlık haline getirebilir. Çünkü parmak emmek sadece zevk vermez. Bebekler aynı zamanda başparmaklarını sıkıntılarını giderici bir yardımcı olarak görürler. Heyecanlı bir oyundan sonra bir şeyi emmek bebek için sakinleştirici olabilir. Özellikle yabancı ortamlarda bebek ağzında emzikle daha kolay huzura kavuşur.

Aile içinde oluşan bazı özel durumlar da çocuğu emmeye tekrar döndürebilir. Eve yeni bir kardeş geldiğinde, çocuğun dengesi bozulabilir ve teselliyi bebeklik günlerinden kalma alışkanlıkta arayabilir. Bu durum atlatılabilir ama sürekli hale gelen emmeler çocuğun hayatında bir şeylerin ters gittiğinin ip ucunu verebilir. (11 Ocak 2004)


Büyük çocuklarda parmak emme ve emzik ortodontik bozukluklara yol açabilir. Emzik emmek, ağız içinde dil, damak alt ve üst çene kemikleri olmak üzere bütün bölümleri etkiler. Emzik emen bebeklerde damak genişlemesi nedeniyle dişler daha erken çıkabilir. Azı dişleri, sürekli çeneye doğru geri itildikleri için birbirlerinin üstüne tam olarak gelemeyebilir. Üst ve alt dişlerin bulunduğu sırada boşluklar meydana gelebilir.

Emme duygusunu kimi çocuk emzik ile giderirken kimisi parmağını emmeyi tercih eder. Gerek parmak emme gerekse emzik çocuğun dişlerinde deformasyona yol açabileceğinden aileler çocuklarını bundan kurtarmanın yollarını ararlar. Ancak bu konuda ailelere çocuklarına zor kullanmamalarını salık veriyoruz. Başparmağa acı biber sürmek ya da emziği denize atmak genellikle çözüm olmuyor.

Eğer çocuk bu konuda zorlanırsa, ne olursa olsun bu isteğini yerine getirecek ve tırnak yeme, dudak ısırma gibi kötü alışkanlıklara yönelecektir. Emmeyi bırakmayı çocuğun kendi iradesine bırakmak daha iyidir. Emme ihtiyacı çocukta bir bakıma kendilerini güvende olduklarından emin hissetmelerinden kaynaklanır. Çocuğa kendini birlikte güvende hissedebileceği bir oyuncak, sevdiği bir battaniye ya da biberon gibi teskin edici bir şey verilebilir.

Parmak emme ya da emzik ihtiyacı kimi çocukta psikolojik nedenlerden kaynaklanabilir. Ailelerin çocuklarını çok iyi gözlemlemeleri ve yaşı ilerlemesine rağmen emmeyi bırakmıyorsa bir uzmandan yardım almaları gerekebilir. (18 Ocak 2004)