Büyüklerle beraber olmak için, onları sevmek yeter. Ancak, hiçbir ibadet yapmayan ve hiçbir günahtan sakınmayan büyükleri asla sevemez. Seven sevdiğine itaat eder. Onlar gibi olamayız ama elimizden geleni yapmamız şarttır. Dinin emir ve yasaklarına hiç uymadan sadece, seviyorum demesi yalan olur. Çünkü onda cevher yoktur. Sevgi yukarıdan gelir. Büyükler onu sevmez ki, o büyükleri sevebilsin.

Eshab-ı kiramdan bir tanesinin çok üzüldüğünü gören Peygamber efendimiz ona sordu:
- Bu kadar niye üzülüyorsun?

Şahıs dedi ki:
- Ya Resulallah, bizim ne olacak halimiz, sizin bu anlattıklarınızı tam yapamıyoruz.

Böyle çok meyus ve mükedder iken Peygamber efendimiz orada bir müjde bildirir:
(El mer’ü mea men ehabbe)
Sen diyor, üzülme burada kimi seversen ahirette onunla berabersin.
Demek ki kim olduğumuz değil, kimi sevdiğimiz önemli.