Sual: Namaz kılarken, yatağa girince, dua veya kelime-i tevhid okurken, ağzımız kapalı olarak kalbden sessiz okumak uygun mudur?
CEVAP
Kıraat, ağız ile okumak demektir. Kendi kulakları işitecek kadar sesli okumaya, hafif okumak denir. Yanında olan kimselerin de işitecekleri kadar sesli okumaya, yüksek sesle okumak denir. Hafif sesle okuyanı bir iki kişinin işitmesi mekruh olmaz. Sesli okumak, çok kişinin işitmesi demektir. (Bezzâziyye)

Kendi işiteceği kadar sesle okumadan kılınan namaz sahih olmaz. Dua ederken de, kendi işiteceği sesle okuması, söylemesi gerekir.

Kelime-i tehlili de, ibadet sevabı hasıl olması için, dil ile, kendi işitecek kadar sesli söylemek gerekir. Hatm-i tehlil okuyanların da, en az kendi işitecekleri kadar sesli okumaları gerekir. Kelime-i tehlil, ibadet olarak değil de, kalbi temizlemek için okunurken, dil oynatılmaz. (Redd-ül Muhtar)

Sual: Âyet-el kürsiyi, kısa sureleri veya (Lâ havle..., Lâ ilahe illallah) gibi zikirleri yolda veya otobüste giderken, dudakları kıpırdatmadan kalb ile söyleyebilir miyiz?
CEVAP
Kendi işiteceğimiz kadar okumamız gerekir. Yoksa ibadet etmiş olmayız. Fakat sırf kalbi temizlemek niyetiyle kelime-i tevhid yani La ilahe illallah, kalb ile söylenir. Bu sessiz zikirdir.

Sual: Kalb ile de zikir yapılır mı? Yani sessiz zikir caiz mi?
CEVAP
Kalbi temizlemek için sessiz yapılır. Ancak dil ile söylemedikçe, ibadet sevabı hasıl olmaz.

Sual: Ölülere veya başkalarına bağışlanacak olan kelime-i tevhidin dil ile söylenmesi gerektiğini bildirdiniz. Halbuki Seadet-i Ebediyye’de yalnız kalb ile de kelime-i tevhidin söyleneceği bildirilmektedir. Bunun açıklaması nasıldır?
CEVAP
Ölülere veya dirilere bağışlamak için okunacak hatm-i tehlillerin mutlaka dil ile söylenmesi gerekir. Dil ile söylenmezse ibadet olmaz ve ibadet olmayan da bağışlanmaz. Kalb ile olan, yalnız kalbi temizlemek için kalbden söylenen kelime-i tevhid, ibadet olmadığı için başkasına bağışlanamaz. Seadet-i Ebediyye’de bildirilen husus budur.